زنان جهان! برای برچيدن خشونت بر زنان متحد شويم
به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان
ابعاد خشونت بر زن در پهنهی جهان به طرز وحشیانهای گسترش یافته است. از تجارت زنان جوان و دختران خردسال به کشورهای غربی و سایر کشورها برای تنفروشی اجباری و پورنوگرافی تا تجاوز، تجاوز گروهی، توهین و تحقیر، قتل ناموسی، از ازدواج اجباری، اذیت و آزار در خیابان و محیط کار، سنگسار زنان به خاطر عشق ورزیدن تا به خطر افتادن جان میلیونها زن به خاطر غیرقانونی بودن سقطجنین و ضرب و شتم زنان در خانهشان توسط مردان خانواده، همه و همه زنجیر به هم پیوستهای هستند از ستم دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان. این سیستم مردسالار امپریالیستی حاکم بر جهان است که چنین خشونت بیرحمانه و خشنی را بر زنان اعمال میکند. این سیستم بدون فرودستی زنان، بدون دفاع عملی و ایدئولوژیکی از برتري مرد نسبت به زن و سازماندهی وسیعترین شکل خشونت در عرصههایِ گوناگون اقتصادي، اجتماعی و خانگی قادر به ادامه حیات خود که مبتنی بر ستم و استثماراست، نخواهد بود. انواع خشونتهای دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان ابزاری برای تداوم و تقویت رابطهی قدرت و فرمانبرداری از مردان و از عریانترین نمودهای اقتدار نظام طبقاتی مردسالار در جهان امروزاست. همزمان اما همانقدر که خشونت علیه زنان جهانی شده است، مقاومت و مبارزه زنان نیز ابعاد جهانی گستردهتری به خود گرفته است.
نزدیک به 40 سال پیش دولت تازه به قدرت رسیدهی جمهوری اسلامی در ایران با فرمان حجاب اجباری خمینی، به زنان اعلام کرد که این رژیم بر پایهی سرکوب، تبعیض، خشونت گسترده و فرودستی زنان استوار است. اجباری کردن حجاب، اولین قدم این رژیم در تحمیل سایر قوانین ضد زن مبتنی بر شریعت اسلامی بود و از آن زمان تا کنون خشونت لجامگسیختهای را برای تعمیق فرودستی زنان پیش برده است. با اعلام جنگ علیه زنان در اجباری کردن حجاب، هزاران هزار زن در ۵ روز خیزش متوالی و با سر دادن شعار «معیار آزادی جامعه، آزادی زن است»، تولد جنبش نوین زنان را پایهگذاری کردند. در طی این چهل سال زنان با «بدحجابی»، برای به دست آوردن حق طلاق، حضانت و… به اشکال متفاوت مبارزه و مقاومت خود را به شکل فردی و جمعی، آگاهانه و خود به خودی علیه خشونت سازمانیافته دولتی ادامه دادهاند.
در ماههای اخیر بر بستر شرایط عینی که منجر به خیزش و مبارزهی تودههای فرودست و تحتانی جامعه علیه کلیت رژیم جمهوری اسلامیشده است، مبارزه علیه حجاب اجباری نیز که توسط ویدا موحد با سر چوب کردن روسری آغاز و بهسرعت تکثیر شد؛ ابعاد تعرضی و نوینی به خود گرفته است. زنان پیشرو و شورشگر به دست خود قانون اسارتبار حجاب اجباری را لغو میکنند. این شکل مبارزه نشان میدهد که قانون، قانونی است که به دست خود ستمدیدگان نوشته و اجرا میشود. این مبارزه پتانسیل آن را دارد که به شکل متشکل و سازمانیافته و با هدف خدمت به انقلابی که بنیان رژیم زنستیز جمهوری اسلامی و حامیان امپریالیستاش را در هم شکند، پیش رفته و اینگونه انرژی میلیونها زن را در ساختن جامعهی نوین که بر سرلوحهی آن آزادی و برابری زنان قرار دارد، رها سازد.
کارزار مبارزه با خشونت بر زنان در ایران که از دو سال پیش فعالیت خود را آغاز کرده است، در نظر دارد که در ۴۰-مین سالگرد خیزش زنان علیه حجاب اجباری، در همبستگی با مبارزات اخیر زنان و در انعکاس صدای میلیونها زن علیه حجاب اجباری، راهپیمایی سهروزهای را به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن در سال ۲۰۱۹ در سه کشور اروپایی در شهرهای هامبورگ (۶ مارس)، آمستردام (۷ مارس) و بروکسل (۸ مارس) برگزار کند.
ما از همهی فعالین، نیروها و تشکلات انقلابی، مترقی و آزادیخواه میخواهیم که با سهم گرفتن در پیشبرد موفقیتآمیز این مارش انقلابی، حمایت خود را به هر شکل ممکن در همبستگی با مبارزات زنان علیه حجاب اجباری، این مرکز اعمال خشونت دولتی بر زنان در ایران اعلام کنند.
نوامبر ۲۰۱۸
کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران
www.kaarzaar.com
karzar.zanan.2016@gmail.com
www.facebook.com/kaarzaar
https://twitter.com/kaarzaar
https://t.me/kaarzaar