روزشمار خیزش زنان ایران در زمستان ۵۷- ۲۷ دیماه– ۱۷ ژانویه ۱۹۷۹
-اعلامیه‌ی زنان پیشرو: در راهپیمایی اربعین شرکت می‌کنیم
«ما زنان مبارز و پیشرو در نهضت مقدس ملی کنونی در راه رسیدن به آزادی و دموکراسی سالیان دراز در بدترین شرایط اختناق و فشار هم‌دوش برادران رزمنده خود خونها ریخته و در سلول‌های دهشتناک رژیم فاسد تحمل شکنجه‌ها کرده، اینک به فرمان امام خمینی مرجع عالیقدر تشیع مبنی بر اینکه “زن نیز مانند مرد آزاد و حاکم بر سرنوشت خویش است و باید خود فعالیت خویش را تعیین کند.” از کلیه‌ی زنان مبارز، خانه دار، پزشک، مهندس، دانشجو، دانش آموز… تقاضا می‌کنیم در روز جمعه به طرز شایسته‌ای در این تظاهرات (به مناسبت اربعین) شرکت کرده و آزادانه در راه تحقق حقوق کامل انسانی و ساختن ایرانی آزاد و مستقل نهضت باشكوه آزاد مردان و آزاد زنان را تحکیم بخشند…» آیندگان، ۲۸ دی ۱۳۵۷
-حمله‌ی حزب الله به راهپیمایی چپ‌گرایان
«نزدیک ۱۰ هزار نفر دانشجو در دانشگاه علم و صنعت گرد آمدند تا به سخنرانی چند تن از نویسندگان و محققان گوش بدهند. در این جلسه محمد تقی برومند (ب – کیوان) و محمود اعتمادزاده (م. ا. به‌آذین) سخنرانی کردند… ساعت ۵ بعد از ظهر… عده‌ای نزدیک به ۵ هزار نفر که اکثرشان را جوانان تشکیل می‌دادند… از دانشگاه علم و صنعت حرکت کرده بودند، به خیابان تهران نو (جاده دماوند) رسیدند و به آرامی به سوی میدان شهناز حرکت کردند. این عده چون حلقه‌های زنجیر دست‌هایشان را به هم گرفته و زنان و دختران را در میان صف داشتند، با این شعارهای ضد رژیم و ضد امپریالیسم آمريکا و حمل عکسهایی از ایت الله خمینی، خسرو گلسرخی و خسرو روزبه حرکت می کردند. هنگامی که این گروه به نزدیکی میدان شهناز رسیده بود، عده‌ای که مخالف حرکت این دسته بودند از پشت و جلوی صف به راه افتادند و با دادن شعارهایی مانند حزب، فقط حزب الله، رهبر فقط روح الله، صف‌شان را به هم زدند. سرانجام گروه اول در حوالی میدان شهناز متفرق شدند…» کیهان ۲۸ دی ۱۳۵۷
از کتاب #خیزش_زنان_در_اسفند_۵۷
به کوشش مهناز متین، ناصر مهاجر
