پیام هتاو عبدالهی، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان
با سلام و درودی بی‌پایان بە فعالین کارزار زنان ھشت مارس
٤٠ سال است زنان ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خود محرومند. قوانین ضد زن تصویب و ارکان دولتی موظف بە اجرای آن گشتند. قوانین بردەدارانەای کە فرودستی را بر زنان تحمیل کرد. خشونت سازمان‌یافتە از روزھای اول سر کار آمدن جمھوری اسلامی علیە زنان تبلیغ و تحمیل شد و سعی در عقب‌نشینی زنان از عرصەھای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی داشت. زنان مبارز از ھمان اوایل انقلاب بە ماھیت زن‌ستیزی رژیم پی بردند. خشونت، فحشا، فقر، اعتیاد، خودکشی و کشتن زنان زیر لوای ناموس ھمە نتیجە تبعیض سیستماتیک علیە زنان، فقر اقتصادی حکومتی و فرھنگ زن‌ستیزی در جامعە و خانوادە است . حاکمیت رژیم عامل اصلی زن‌ستیزی و بە وجود آمدن ناھنجاری‌ھای درون جامعە بودە و تلاش در تشدید آن دارد. در چهل سال گذشته کسانی کە با حجاب اجباری مخالفت کردند، با تبعیض و خشونت سیستماتیک دولتی روبرو شدند. تبعیض و خشونت، از دست دادن شغل در صورت مخالفت با حجاب اجباری در ادارات، کنترل، توهین، تحقیر و تهدید توسط ارکان دولتی، زندان، تجاوز و شکنجە و اعدام تبدیل به بخشی از تجربیات روزانه زنان ایران شد.
میلیون‌ها نفر از زنان در ایران که بیش از نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند گرفتار انواع مختلف خشونت به خاطر جنسیت‌شان هستند و از تبعیض مضاعف در جامعه رنج می‌برند. خشونت علیه زنان در ایران با تبعیض نژادی، قومیتی، مذهبی، هویت جنسی، وضعیت اجتماعی، طبقه، سن، شرایط اقتصادی و… ترکیب شده‌است. امروزە زنان که بدن و جایگاه اقتصادی و حضور اجتماعی‌شان همیشه سرکوب شده با همین تابوھا به جنگ مخالفشان آمدەاند، زنان دیگر نە تنھا ساکت نمی‌شوند بلکە ھر روز صدایشان بیشتر در جامعه شنیده می‌شود آنان با شجاعت با برداشتن حجاب به گونه‌ای ساختارشکنانه علیه یکی از نمادین‌ترین ارزش‌های ایدئولوژیک نظام اسلامی قد برافراشته‌اند. مبارزەای که کلیت نظام را به چالش کشیدە است.
آزادی زنان ایران در گرو اتحاد و ھمبستگی در راستای برچیدە شدن حاکمیت جمھوری اسلامی و بنیاد نھادن سیستمی سوسیالیستی است. در آستانە فرارسیدن ٨ مارس روز جھانی زن ھمبستگی خود را با کارزار زنان اعلام می‌دارم زندە باد اتحاد و ھمبستگی
ھتاو عبداللھی روزنامەنگار و فعال حقوق زنان
۲۸ فوریه ۲۰۱۹