پیام لیلا دانش به کارزار زنان
به کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی علیه زنان در ایران
جنبش جاری زنان ایران از دل انقلابی که چهل سال پیش در اوج شکوفاییاش شکست خورد، متولد شد. با اینکه این جنبش یکی از گسترده ترین حرکات اعتراضی در طول این چهل ساله علیه حکومت اسلامی بوده است، اما آنچه که امروز برمتن شرایط سیاسی حاضر برای فعالین آن میتواند و باید مهم باشد تمرکز بر مسائلی است که میتواند قدرت این جنبش را بیشتر کند و پتانسیل تعرضی آن را بالا ببرد.
1 وجود یک حکومت متکی بر قوانین مذهبی، نیاز این حکومت به برافراشته نگهداشتن پرچم سرکوب، و عوارض برنامههای اقتصادی و تغییرات ساختاریای که در دهه های گذشته در ایران وقوع یافته؛ خشونت سازمانیافته علیه زنان را به یکی از وجه مشخصه های جامعه ایران تبدیل کرده است. این خشونت سازمانیافته تنها ناشی از ایدئولوژی دولت حاکم نیست. نظام کاپیتالیستی و دولت در صحنهاش در ایران برای مشروعیت بخشیدن به سیاستها و برنامه هایشان تماما به چنین ایدئولوژی و فرهنگی نیاز دارند.
2 به دلایل متعددی علیرغم قوانین زنستیزاسلامی، امروز زنان نقش بسیار گستردهای در حیطههای اقتصادی و اجتماعی دارند. و به همین دلیل نه فقط در مبارزه علیه حجاب اجباری و دیگر قوانین اسلامی ضد زن، بلکه در همه عرصههای مبارزه حضورشان چشمگیراست. بجرات میتوان گفت که طبقه کارگر ایران امروز بیش از هر زمان دیگری به لحاظ کثرت آحاد خود، زنانه شده است.
3 جنبش زنان ایران راهی جز گسترش صفوف خود، ایستادن در مقابل دولت حاکم و برنامههای اقتصادی آن و همچنین مبارزه گسترده علیه فرهنگ پدر/ مردسالاری که توسط دولت مذهبی موجود بازتولید میشود، ندارد.
چهل سال پس ازانقلاب شکست خورده 57 و اعتراضات گسترده زنان علیه دولتی که سکان جامعه را بدست گرفت، همه شواهد حکایت از ضرورت تغییراتی اساسی دارد. و منجیای در کار نیست!
به شرکتکنندگان در این کارزار/راهپیمایی و همچنین گردانندگان و دستاندرکارانش درود میفرستم و متاسفم که به علت بیماری نمیتوانم در برنامه شرکت کنم.
لیلا دانش
۴ مارس ۲۰۱۹